برخی از پیشگویی‌های قرآن کریم تا به حال به وقوع پیوسته است‌; مثل آیه‌های 1 تا 6 سوره روم‌، 27 سوره فتح‌، 44 و 45 سورة قمر، 7 و 8 سوره أنفال و... همگی خبر از غیب داده‌اند; به عنوان نمونه آیات اولیة سورة روم خبر از شکست رومیان می‌دهد، (غلبت الروم‌) بعد، از محل این حادثه سخن به میان می‌آورد. (فی أَدْنَی الاْ رض) این شکست‌، در سرزمین نزدیک واقع است‌; منظور از آن‌، همان اراضی شام است که در قلمرو روم شرقی بود. این جنگ در دوران خسرو پرویز واقع شد که ایرانیان آنان را شکست سخت دادند و منطقه شامات‌، مصر و آسیای صغیر را مورد تاخت و تاز قرار دادند و امپراطوری روم شرقی را تا آستانه انقراض پیش بردند; این واقعه در سال هفتم بعثت‌، در حالیکه پیامبر(ص) در مکه بود، اتفاق افتاد. مشرکان مکه و دشمنان اسلام از این ماجرا خوشحال شده و آنرا به فال نیک و دلیل بر حقانیت آیین شرک گرفتند; قرآن در تعقیب آیه فوق می‌افزاید: ولی بدانید این غلبه زمان زیادی به طول نمی‌انجامد. "وَ هُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِم‌ْ سَیَغْلِبُون‌"، آنها بعد از مغلوب شدن‌، به زودی غلبه می‌یابند; سپس انگشت روی جزئیات مسأله می‌گذارد. (فِی بِضْع‌ِ سِنِین‌َ لِلَّه‌ِ الاْ مْرُ مِن قَبْل‌ُ وَ مِن بَعْدُ یومئذ یَفْرَح‌ُ الْمُؤْمِنُون‌) و پیروزی رومیان در اندک زمانی اتفاق می‌افتد و مؤمنین شادمان خواهند شد. سپس برای تأکید بیشتر و بر طرف ساختن هرگونه شک و تردید می‌فرماید: "وَعْدَ اللَّه‌ِ لاَ یُخْلِف‌ُ اللَّه‌ُ وَعْدَه‌..." این وعده الهی است و خداوند هرگز از وعده‌اش تخلف نمی‌کند. این وعده همان گونه به وقوع پیوست و پادشاه روم‌، هرقل ـ از سال 626 میلادی ـ حدود 9 سال بعد، شکست‌های پی در پی به سپاه خسرو پرویز وارد ساخت‌، در سال 627 میلادی این جنگها به نفع رومیان تمام و پیروزی آنان کامل شد. قابل توجه این که قرآن با بکار بردن واژه بضع‌، مدت تقریبی آن پیروزی را بیان کرد; زیرا این واژه‌، به عدد میان سه تا ده و به گفتة برخی‌: پنج تا ده اطلاق می‌شود

منظور از "علوم قرآنى" چیست؟
 "علوم قرآنى" اصطلاحى است درباره مسائلى مرتبط با شناخت قرآن و شئون مختلف آن; فرق این رشته با "معارف قرآنى" آن است که علوم قرآنى بحثى بیرونى است و به درون و محتواى قرآن از جنبه تفسیرى کارى ندارد; امّا "معارف قرآنى" کاملا با مطالب درونى قرآن و محتواى آن سروکار داشته، یک نوع تفسیر موضوعى به شمار مى رود; نظیر خداشناسى، جهان شناسى، انسان شناسى، نبوت، امامت، معاد، اخلاق و...; به عبارت دیگر، "علوم قرآن" شامل مجموعه اى از علوم و معارف مربوط به قرآن است که به طور خاص در خدمت فهم قرآن مى باشد; مانند: علم رسم، علم قرائات، علم اسباب النزول و...
قید به طور خاص، علومى را که مختص به قرآن نیست، ولى مقدمه فهم قرآن است، مانند: صرف و نحو، از تعریف بیرون مى کند. اصطلاح علوم قرآنى در قرن پنجم و ششم پدید آمد و علم تفسیر که تا آن زمان، علمى از علوم قرآنى به شمار مى آمد از آن جدا شد.

                 منتظر سوالات شما در زمینه علوم قرآن هستیم

         چرا تا به حال، کسی حروف مقطّعه قرآن را ترجمه نکرده است؟

حروف مقطّعه که در آغاز 29 سوره قرآن قرار گرفته است، چنانکه از نامش پیدا است این حروف، حروفی بریده از هم به نظر میرسد و کلمه ای تشکیل نمیشود تا قابل ترجمه به زبانهای دیگری باشد، امّا این به معنای این نیست که این حروف بر چیزی دلالت نمیکنند; حروف مقطعه قرآن، همیشه جزء کلمات اسرارآمیز قرآن، محسوب میشده و مفسّران برای آن، تفسیرهای متعدّدی، بیان کرده اند; اگرچه قابل ترجمه و برگردان نیست. این حروف، حاکی از رمزی بین خدای متعال و رسول گرامی اش هست که دیگران از آن اطّلاعی ندارند و مقداری از واقعیت و معنای این رمزها، توسط اهلبیت:، برای ما بیان شده است; مثلاً در برخی روایات آمده که این حروف، اشاره به نامهای خدای متعال است; برای نمونه "المص" اشاره به "انا الله المقتدر الصادق" میباشد; یعنی من خدای توانای راستگو هستم.(تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج 6، ص 78، دارالکتب الاسلامیه.)
مرحوم علامه طباطبایی، نکته دیگری را مطرح کرده که میان حروف مقطّعه و محتوای سوره ها، ارتباط خاصّی است و البته این ارتباط ممکن است بسیار عمیق و دقیق باشد که فهم های عادی به آن راه نیابد.(یکصد و هشتاد پرسش و پاسخ، آیةالله مکارم شیرازی و دیگران، ص 239، اسوه.)
با این توضیح، حروف مقطعه قابل ترجمه نیست، ولی قابل تفسیر و تأویل    بوده، بیمعنا نیستند.

چرا در سوره‌هایی که با حروف مقطعه شروع می‌شود، بعد از حروف مقطعه سخن دربارة قرآن کریم‌، آغاز می‌شود؟

درباره تفسیر حروف مقطعه نظرات متعددی بیان شده‌، که یکی از آن تفسیرها این است که این حروف اشاره به این نکته دارد که کتاب آسمانی قرآن کریم با تمام عظمت و اهمیتی که دارد از نمونه همین حروفی است که در اختیار همگان قرار دارد.
در عین حالی که قرآن از همین حروف "الفبأ" و کلمات معمولی ترکیب یافته‌، به قدری کلمات آن موزون است و معانی بزرگی را در بر دارد که در اعماق دل و جان انسان‌ها نفوذ می‌کند.
برخی روایات اسلامی نیز مؤید همین تفسیر هستند چنان که حضرت امام سجاد(ع) می‌فرماید: قریش و یهود به قرآن نسبت ناروا دادند گفتند: قرآن سحر است‌، آن را خودش ساخته و به خدا نسبت داده است‌، خداوند به آن‌ها اعلام فرمود: الَّـم‌َّ * ذَ َلِکَ الْـکِتَـَب‌;(بقره‌،1ـ2) یعنی ای محمدکتابی‌که بر تو فرو فرستادیم از همین حروف مقطعه (الف‌، لام‌، میم‌) و مانند آن که همان حروف الفبای شما می‌باشد، است‌.در ضمن سخن به میان آمدن از قرآن کریم‌، در بیست و چهار مورد از سوره‌هایی که دارای حروف مقطعه هستند می‌باشد و همه سوره‌هایی که با حروف مقطعه شده‌اند چنین نیستند مانند: ابتدای سورة مریم‌، عنکبوت‌، روم و..

                                                                      السلام علی الحسین

و علی علی ابن الحسین

و علی اولاد الحسین

و علی اصحاب الحسین

                      سلام بر حسین / سلام بر تشنه لبی که در صحرای کربلا بی یار

 و یاور ماند . سلام بر آن بدن مجروح .سلام بر یتیمانش . سلام

بر خواهر قد خمیده اش . سلام بر سجاد بیمارش وسلام بر همه

 ی شجاعان و قهرمانان کربلا ...

                                                       محرم ماه توفیق و کسب مقامات است .

                                                 کربلا سرزمین جبران مافات و توبه نجات است .

                                                  عاشورا ورطه تقرب الهی و دخول به حرم خداست .

                          خواب دیدن امام حسین علیه السلام :

در مسیر حرکت روزی هنگام ظهر در حالی که امام علیه السلام بر مرکب سوار بودند لحظه ای در خواب فرو رفتند و چون از خواب بیدار شدند فرمودند انا لله و انا الیه راجعون و این آیه را دوسه مرتبه تکرار فرمودند / علی اکبر از پدر سوال کرد چرا و به چه مناسبت گفتید؟ امام فرمود: هم اکنو ن در عالم رویا مردی را که برمرکب سوار بود دیدم ندا سر داد که این گروه در حال حرکت اند و مرگ بسویشان میشتابد فهمیدم مرگ در انتظار ماست .

                                        هنوز این کاروان بودند در راه ..................حسین از خواب شد بیدار ناگاه

نمیدانم چه چیزی دید و چون گفت.....................که او انا الیه راجعون گفت

کنون بر روی مرکب خواب دیدم ..........................ندایی از منادی برشنیدم

همین مرکب که مرکب را بتازد ........................ از آنان مرگ استقبال سازد

در این موقع علی اکبر جوان رشیدش به وی گفت مگر ما برحق نیستیم ؟ امام فرمود : بله هستیم .علی اکبر عرض کرد :"ماهرگز از مرگ باکی نداریم ."

       ز مردن هیج پروایی نداریم ......................... که بامردن سوی حق رهسپاریم   

                                           ز جان دادن همیشه زنده گردیم ................... بر عالم درسی آموزنده گردیم

سر انجام حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام این آمادگی و بزرگواری راکه درجوانش دید برای او دعای خیر فرمود .

              " لحظه ی وداع سکینه با امام حسین علیه السلام "

هنگامی که امام حسین علیه السلام  تمامی یاران خود را از دست داد  با اهل بیت خویش وداع کرد قصد عزیمت به میدان را گرفت و به سوی خیمه ها رفت و از خانواده ی خویش خداحافظی کرد و در این هنگام ناگهان صدای شیون کودکی را شنید  که با ناله به طرف وی میرفت / او سکینه بود که به امام حسین گفت : پدر آیا برای مرگ تسلیم شده ای ؟ امام حسین علیه السلام فرمود چگونه تسلیم نشوم در حالی که دیگر هیچ یار و یاوری ندارم . بعد از فوت امام حسین علیه السلام بدترین شرایط برای یتیمان امام حسین علیه السلام همچون رقیه و سکینه بود . شعر زیر زبان حال رقیه ی امام حسین علیه السلام را بیان میکند :

                        تو خرابه تک و تنها............... دختری شبیه زهرا................توی چشماش پر اشکو

                           روی پاهاش سر بابا.............زیر لبهاش گله داره ...............گله از قافله داره

                           دست لرزون ، سر پر خون..............کف پاش آبله داره......بس که زلفاش پریشونه

                           لابه لاش می شکنه شونه.........محرماش بگن رو موهاش.....گل سر یا لخته خونه؟

                            چی میگه من نمی دونم..........شاید از لباش بخونم.......آره انگار که می خونه:

                             بابا جون کو عمو جونم............... بابا جونم ، بابا جونم.........نمی دونم ، نمی دونم

                             که بیام با تو یا اینکه................پیش عمه جون بمونم............شب غم مونده به یادم

                             که من از ناقه فتادم.............دشمنو دیدم و گفتم ............عمو جون برس به دادم

                             ایگه از کف رفته چاره.................لباسم پاره ی پاره .......دختری می گفت به باباش

                             بابا! این، بابا نداره ..................................................................بابا! این بابا نداره ...

          سلام بر لبان تشنه ات یا حسین

محرمی دیگر از راه میرسد / ماه سوگ و غم / در همه جای شهرمان پرچم های سیاه به چشم میخورد  / نوحه ی باز این چه شورش است که در خلق عالم است تکرار میشود / تاسو عا و عاشورا بار دگر و هر بار سوزناک تر از بار قبل تکرار میشود / قلب ها میشکند / اشکها سرازیر میشود /

این همه اشک  - گریه - روضه - مرثیه - برای کدامین انسان است؟ صدای طبل ها ودسته های سینه زنی میاید / این سینه زدن ها برای کیست ؟ پاسخ این سوالات و دگر سوالات تنها یک جمله است / این همه اشک - گریه -روضه -مرثیه / صدای طبل و دسته ی سینه زنی مربوط به حماسه های هفتاد و دوتن است و در راس آنها برای بزرگ مردی تشنه لب است / بزرگ مردی که جدش رسول خدا او را بر دوش خود قرار میداد و مردمان بد زمانه او را روی خاک گرم کربلا و تشنه لب قرار دادند . جان همه ی ما به قربانت ای تشنه لب کربلا "سلام برلبان تشنه ات یا حسین ابن علی علیه السلام ,

محرم آمد !

ظهرها خورشید از بُهت، خیره خیره به زمین مى‏نگرد . انگار بعد از این سال‏ها هنوز روز واقعه را باور نکرده است . عصر که مى‏شود آن‏قدر تلخ نگاهش را از روى زمین بر مى‏دارد که اندوهش در هواى غروب منتشر مى‏شود . این‏جا هر روزش روز واقعه است . این‏جا هنوز گوش بیابان از نداى «هل من ناصر ینصرونى‏» زنگ مى‏زند و پشت زمین «انکر ظهرى‏» تیر مى‏کشد . در شیار ذهن هر نخل بر ساحل علقمه صداى فریاد «یا اخا ادرک اخا» حک شده است . این خاک هنوز بوى یاس مى‏دهد . گوش هنوز در حسرت شنیدن آخرین «لاحول ولا قوة الا بالله‏» وامانده است . به هرکجا بنگرى تکثیر «هیهات من الذله‏» را در ذرات وجود حس خواهى کرد .
صداى زنگ کاروان آفتاب به گوش مى‏رسد . هرسال خاطره یک کاروان به این صحرا قدم مى‏گذارد . محرم که مى‏شود کاروان غم به دل اهل زمین و آسمان کوچ مى‏کند .
محرم که مى‏شود ...

       گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عالم که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است 

                                تصویری از قرائت قرآن یک نوجوان

 دوستی که این عکس را گرفته بود تعریف می کرد می گفت برای نگهداشتن لامپ برای نور پردازی مناسب تصویر دستم حسابی سوخت . ولی خوب ارزشش رو داشته .

   یه نقل از سایت   کانون گفتمان قرآن   

چرا آیة "الیَوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکُم دینَکُم و اَتمَمت‌ُ عَلَیکُم نِعمَتی‌..." پس از حکم حُرمت گوشت مردار و خون و... آمده است‌؟

1. آیة 3 سورة مائده‌، دارای دو بخش مستقل است که هیچ کدام با دیگری ارتباط ندارند; بخش نخست به حرمت گوشت مردار و سایر گوشت‌های حرام و جواز خوردن آن در موارد اضطراری مربوط است و بخش دوم‌، به یأس و ناامیدی کُفّار، به علّت کامل شدن دین اسلام و جاوید ماندن آن تا روز قیامت‌; دلیل بر استقلال این دو بخش چند چیز است‌:
1. حذف جملة "الیوم یأس الذین کفروا..." به بعد، هیچ‌گونه ضرری به معنای آیه نمی‌زند و آیه بدون این عبارت‌، کامل است‌.
2. مأیوس شدن کُفّار از دین‌، به خوردن گوشت مردار یا نخوردن آن هیچ ارتباطی ندارد. قانون تحریم گوشت مردار و خون و... در چندین سوره از سوره‌هایی که در مکّه نازل شده آمده است‌، مانند: سورة انعام‌، بقره‌، نحل‌.
3. بیش‌تر روایاتی که دربارة سبب نزول آیه وارد شده‌، تنها به این دو آیه "الیوم یئس الذین کفروا" و "الیَوم‌َ اَکمَلت‌ُ لَکُم دینَکُم‌" اشاره کرده‌اند و به اصل آیه‌، یعنی حرمت گوشت مردار متعرض نشده‌اند، و این تأیید محکمی است بر این که جملة "الیوم یئس ...‌" به طور مستقل و جدای از ابتدا و انتهای آیه نازل شده است‌. امّا چرا آیة مربوط به اکمال دین که پس از نصب حضرت علی‌به جانشینی پیامبر نازل گردید، پس از آیة حرمت گوشت‌های حرام واقع شده است‌.
ممکن است جدا نمودن آیات و قرار دادن آیه "الیوم اکملت" در لابه‌لای احکام برای محافظت از تحریف و حذف بوده باشد، زیرا بسیار می‌شود که برای محفوظ ماندن یک شی‌ء نفیس‌، آن را با مطالب ساده‌ای می‌آمیزند تا کم‌تر جلب توجه کند. حوادث آخرین ساعات عمر پیامبر، شاهد گویایی است بر این که برخی افراد، حساسیت خاصّی‌، در مسئلة خلافت و جانشینی پیامبر داشتند و برای انکار آن‌، حدّ و مرزی قائل نبودند، پس ممکن بود این چند آیه را از قرآن حذف کنند و بگویند سایر آیات قرآن برای ما کافی است‌، چنان‌که احادیث پیامبر را جمع‌آوری کرده و سوزاندند و گفتند همین قرآن برای ما کافی است

    رحلت آیت الله معرفت مفسر گرانقدر قرآن به همه اهل قرآن تسلیت باد.

باور رفتن این مرد الهی برای ما سخت است .همین دوشنبه بود که در کلاس درس ایشان که پیرامون آیات مشکله بحث می کرد شرکت کردم .کسی چه می دانست که این آخرین روز دیدار این شخصیت وارسته است .شخصیتی که عمرش را درراه پژوهش ودرک معارف قرآنی صرف کرد.او یکی از بزرگترین پژوهشگران قرآنی بود که از نظر دقت در پژوهش نظیر نداشت.نکات لطیفی  را از قرآن استخراج می کرد که تا به حال از این زاویه کسی نگاه نکرده بود.واخیرا هم مشغول سرانجام بخشیدن به تفسیر اثری بود که از آثار ارزنده ایشان است.

فقط این را می توانم بگویم که دیگر معلوم نیست آیا جامعه قرآنی بتواندچنین عالم ودانشمند وپژوهشگر قرآنی مخلص ومتواضعی را در بین خود ببیند.

قدرش را ندانستیم وآنگونه که می شد از وجودش استفاده نکردیم.

  امیدوارم این بزرگوار که قطعا در جوارمعصومین (ع) جای گرفته است  شاگردانش را از دعای خیرش محروم نفرماید.

                                                   روحش شاد.